Dziwne drogi

"(...) Niebezpieczne i ciemne

Moje wędrówki po piekle

Splątane drogi przez noc

Nie wydostanę się stąd (...)"

Czas pędzi jak szalony. Tyle dróg już wybierałam i czasem miałam wrażenie, że wpadam w czeliście piekła, z którego nie ma ucieczki. Przerażało mnie życie dorosłego człowieka, którym się stawałam. Nie wyobrażałam sobie, że mam robić coś całe życie czego szczerze nie znoszę. Dusiłam się i ciągle chciało mi się płakać. Pomimo iż spotkałam miłość swojego życia i jestem dzięki temu najszczęśliwszą kobietą świata to ciągle wydawało mi się, że na tle zawodowym stoje w miejscu. Rzuciłam pracę w korpo...super. Zajęłam się stylizacją paznokci...super. Tylko co dalej. Kim chcę być...co osiągnąć...kim jestem. 

Trudne pytania i w zasadzie dopiero niedawno znalazłam na nie odpowiedzi. 

Pragnę być artystką w swoich fachu. Chcę być najlepsza i wiem, że mnie na to stać. Nie boję się już słowa artystka, sztuka, perfekcjonista. Czuję , że obudziłam artystkę w sobie, czuję że mogę stworzyć prawdziwą sztukę, która będzie w ludziach budzić pozytywne i negatywne emocje. Chcę aby wszystko co robię było perfekcyjne. Czeka mnie masa ciężkiej pracy, ale czuję że nadeszła prawdziwa rewolucja w mim życiu!

OBUDZIŁAM SIĘ!