To co szokuje....

Książka dla czytelników o mocnych nerwach. Zresztą na okładce znajduje się napis „tylko dla dorosłych”. I ta adnotacja jest tam potrzebna. Książka ta to okrutny, brutalny przerażający obraz traktowania własnego narodu. Jest o bestialstwie, okrucieństwie, o wymyślnych torturach dokonywanych na narodzie irackim.
Latif mając 23 lata został zmuszony pełnić funkcję sobowtóra (fedaina) Udajja Husajna -syna Saddama Husajna. Został do niej zmuszony po wielu torturach. Zastosowano na nim m.in. torturę oślepiania na barwy. Człowiek zostaje zamknięty w pomieszczeniu 1m x 1,5m gdzie ściany są czerwone, podłoga czerwona, sufit pomalowany też na czerwono, do tego lampa o rażącym czerwonym kolorze i nawet koc jest czerwony. I tak przez tydzień. Latif pełnił funkcję sobowtóra przez 5 lat. W trakcie wojny w Zatoce udało mu się zbiec do Austrii.

Książka napisana bardzo przystępnym językiem. Nie za dużo w niej polityki. Latif opisuje jak Husajn doszedł do władzy, jakie życie w luksusach wiodła jego rodzina, jakimi metodami zastraszano własny naród. Latif opisuje cały system tortur, korupcji. Ogromne bogactwo, wykorzystywanie wysokich stanowisk na wszelkie możliwe sposoby, wyuzdane orgie-musiał nie z własnej woli być tego wszystkiego świadkiem.

W książce są opisy potwornych zbrodni-jeszcze raz możemy sobie uświadomić jaki los może zgotować człowiek człowiekowi. Chętnie przeczytałabym książkę o oporze Irakijczyków wobec reżimu Husajna. Autor tylko pobieżnie wspomina o ruchu oporu, ale fajnie byłoby przeczytać coś więcej na ten temat. Czemu Irakijczycy tyle lat pozwalali rządzić człowiekowi, którego porównuję do Hitlera czy Stalina? Ale historia lubi się powtarzać. Pewnie jeszcze nie raz na przestrzeni dziejów pojawi się taki bezwzględny człowiek.